De voorbereidingen voor ons koncert in Yogyakarta rollen van een leien dakje. Mijn vrees dat het Bandung-incident hier roet in het eten zou komen strooien, blijkt gelukkig uit de lucht gegrepen. Yogyakarta, ontpopt zich als de vredelievendheid zelve. Toen er in november overal op Java rellen en opstanden tegen de Chinezen uitbraken en ook de Chinese wijk van Yogyakarta dreigde in de vlammen op te zullen gaan, was de sultan op het spreekgestoelte geklommen en had hij de bevolking weten te overtuigen af te zien van irrationeel geweld en pseudo wraakneming tegen het Chinese deel van de bevolking. Hij was zelfs zover gegaan om een studentendemonstratie om te toveren tot een heuse vredesbetoging met meer dan tienduizend deelnemers, waarvan hij zelf op kop was gaan lopen. In zijn Kraton-paleis zijn ook niet voor niets op de ballustrades de symbolen van de verschillende religies van Indonesië terug te vinden, hoewel hijzelf een Islamitisch heerser is. Hij had in zijn toespraak gewezen op de aloude traditie van Yogyakarta, zich te manifesteren als de vredelievende regio bij uitstek en had de opstandige bevolking en vooral de studenten gevraagd, wat voor toekomst zij feitelijk wilden. Een toekomst aansluitend bij die vredestraditie dan wel een nieuwe weg gebaseerd op wraak en geweld. Hij was in zijn opzet geslaagd en had zo de stad van vernieling en plundering gevrijwaard.