logos on the road

Theremin workshops in Oostende

Op zondagnamiddag 18 juni 2006 geeft Stichting Logos een reeks Theremin workshops in Oostende. Dit naar aanleiding van de "Roaring Twenties"-dag in het Leopoldspark aldaar.
Kristof Lauwers, Sebastian Bradt en Moniek Darge zullen de workshops geven.
Deelname is gratis en reservatie is verplicht: cultuurdienst@oostende.be

Muzikale schattenjacht

Er was eens een schattenzoektocht in een Klankenbos te Neerpelt. Een schooljuf met 22 11-jarigen kwamen het bos onveilig maken op zoek naar 10 schatkisten met daarin muziekdozen van Moniek Darge. Met de geluiden uit de doosjes komponeerden de schattenjagers een eigen kompositie. Hendrik Leper zorgde voor een schitterend zoekspel.
Durf jij ook met je leerlingen, kinderen en vriend(innet)jes of leden van scouts of jeugdbeweging een dergelijke zoektocht aan, neem dan kontakt op met Wies Callens van Musica te Neerpelt wies.callens@Musica.be.
Voor meer info surf naar: http://www.musica.be

Met de <M&M> Player Piano naar Macerata (deel 2)

Het is wel een beetje buiten de waard gerekend, indien verondersteld wordt dat we nu probleemloos - of feitelijk moet ik schrijven suspensloos - met Lufthansa in Italië zullen raken.

We rushen door de douane, die liefst alles wil uitpakken, omdat grote haast extra suspekt is. Vervolgens stormen we de trappen op en benen we halflopend de lange gangen door.
Waar we ons eerst stonden op te winden aan de Al Italia balie, omdat we onze vlucht straks nog zouden missen, krijgen we nu aan de "gate" te horen, dat ons vliegtuig naar München wegens het slechte weer vertraging heeft opgelopen.
"Ja… reizen in de winter heeft zo zijn nadelen", troosten we onszelf. Maar o wee, indien we nu onze aansluiting in München zullen missen, dan kunnen we de chauffeur die ons in Ancona zal opwachten en ons naar onze eindbestemming, Macerata, zal brengen, niet meer tijdig verwittigen.
Oh, laat ik me maar niet voorbarig zorgen maken.
Maar naarmate de tijd verstrijkt, spannen mijn nekspieren zich. Na een groot halfuur taxiet het vliegtuig tot bij de slurf. Eerst moeten de passagiers vanuit München nog uitstappen en dient het toestel gekuist. Wat duurt alles eindeloos lang, wanneer je ongeduldig wacht.
Eindelijk mogen we dan toch instappen. Eens in het vliegtuig komt er een grote gelatenheid over mij. We komen te laat. Niets aan te doen. Er zal ons hoogstens 5 minuten tijd resten om van de ene "gate" naar de andere te vliegen en zelfs al halen we dat, dan nog zijn we onze bagage, de Player Piano kwijt. Wat heeft het voor zin om aan te komen in Italië zonder het instrument waarrond het feitelijk allemaal draait.

Doch alweer vergis ik me. Hier heb ik buiten de "Durchorganisierung" van Lufthansa gerekend. Op de tarmak staat een autootje speciaal voor ons alleen klaar en we worden regelrecht naar het juiste vliegtuig gereden. Nog voor de chauffeur ons bagageticket heeft afgegeven, zien we onze geliefde muziekautomaat ingeladen worden in het vliegtuig naar Ancona. Het lijkt me een echt mirakel!

Vanaf hier verloopt alles vlekkeloos. De chauffeur in Ancona zou een dik half uur op ons hebben moeten wachten, maar was zelf te laat door een "traffic jam". Hij spreekt omzeggens geen Engels en blijft zo van ons verhaal gespaard.

Grotendeels zwijgend rijden we tot in Macerata.
Daar worden we in een schattig oud teater, het "Teatro Lauro Rossi" door Stefano Scodanibio, de organisator, opgewacht. Wat een heerlijkheid om eindelijk ter bestemming te zijn.

Kristof Lauwers te gast bij Filmplateau

Op woensdag 17 mei bracht Kristof Lauwers een voorstelling bij het Filmplateau in de reeks Music & Motion van Stichting Lucien Goethals. Centraal in zijn werk staat de zoektocht naar interaktiviteit, tussen en met uitvoerders, tussen menselijke uitvoerders en elektronika, tussen verschillende algoritmen,... Een mooi overzicht van dit alles kreeg je in dit koncert aangeboden. Behalve een recente oogst aan live elektro-akoestische werken kon je er zijn nieuwste werk "Glycyrrhizin" horen, een interaktieve kompositie voor gitaar en komputer waarbij het komputergedeelte een tweede kontrapuntische stem vormt bij de gitaarpartij. Het stuk werd gekreëerd door Laura Maes.
Op het programma stonden eveneens Whirl Wash en Kitch 'n Glitch, twee voorstellingen met elektro-akoestische muziek en experimentele video, gerealiseerd in samenwerking met Laura Maes en Leen Gyselinck.

Geen experimentele muziek maar rare jazz!

Logos-medewerker Xavier Verhelst speelt met zijn band WOFO (*) een koncert op maandag 5 juni en zondag 11 juni telkens om 14u30. Experimentele muziek is het niet, wel rare jazz, dixit Xavier.
Het aantal plaatsen is beperkt. Graag een seintje als je erbij wilt zijn. Voor reservaties stuur een e-mail naar michel.mast@telenet.be

Waar? Ham 12, Gent
Toegang: Gratis

WOFO(*) is
Mattias Laga, klarinetten
Michel Mast, tenorsax
Tom De Wulf, drums
Xavier Verhelst, bas
Walter Verschaeren, gitaar

Nieuwe tangogroep met Barbara Buchowiec

Ook Barbara Buchowiec gaat van start met een nieuw projekt. Ze vertelt er het volgende over:
"Na lange tijd heb ik besloten om opnieuw in een groep te gaan spelen! Tja, alleen spelen is nu eenmaal niet leuk, en ik dacht erover om enkele entoesiaste mensen te zoeken die zin hebben om samen te musiceren. Het is niet zo gemakkelijk als je denkt, want je moet een beetje een zelfde profiel hebben. Belangrijke faktoren zijn:
1. Niet te ver van elkaar wonen (essentieel als je je als groep wilt blijven bestaan).
2. Ongeveer dezelfde muzikaal-estetische normen hanteren en ze ook technisch te kunnen uiten.
3. Geen seksist en of egocentrist te zijn.
4. Tijd willen maken voor muziek.
En, je gelooft het niet maar op een dag is het mij toch gelukt! Dankzij enkele mensen van een externe examenjury die de juiste personen op het juiste moment bij elkaar hebben gebracht.
De nieuwe groep is een feit geworden! Luc Dekelver speelt klarinet, Cindy Michielse akkordeon en ikzelf altviool. Ja maar...wat kan je spelen met zulke zwoele bezetting ? Hmm ..niet te ver zoeken zei mij mijn wiskundelerares ooit. Ik moest toch even hard nadenken. Op de duur voelde het alsof ik schizofreen aan het worden was. Wat zijn de pro's en kontra's? Klassiek? Nee..er bestaan al zoveel goede trio's. Wat dan wel? Vanalles!- Nee, te onduidelijk, lijkt op niet reguliere muzikantengezelschap.
Jazz? Nee... te gericht. Experimenteel ? Ja, dat ook maar ... Misschien moet ik mijn vraag anders formuleren, zoiets als een quizvraag. Welk genre is het?
Zwoel, melancholisch; hard en zacht; temperamentvol en bovendien heeft het potentieel om er mee te experimenteren, en plots vond ik het antwoord! Ja, wat dan? Tango! Wat hebben we nog niet? Wel, de naam natuurlijk. Heb je een idee ? Stuur mij dan een mailtje (bb@logosfoundation.org) en misschien ... wordt vervolgd!
BB