Koncertberichten
New Media V: Kim Casconedonderdag 13 mei 2010 om 20uVoorprogramma::
In het daaropvolgende decennium verliet hij de filmindustrie om zich toe te leggen op het oprichten van Silent Records, een van de meest vooraanstaande labels voor gespecialiseeerde elektronische muziek in de VS. Meer dan dertig studio-albums heeft hij sedertdien geoogst, al dan niet in samenwerking met mensen als Pauline Oliveros, Peter Rehberg, Oval, Scanner, David Toop en Keith Rowe. Toen deze maatschappij op haar hoogtepunt was, verkocht hij ze om een karrière uit te bouwen als sound designer bij Thomas Dolby's Headspace. Later dook hij met de firma Staccato Systems in de wereld van de 3D-animatie en paste hij in het genereren van allerhande komputergeluiden en -effekten procedees toe die aan algoritmische syntese zijn onderworpen. Sedert 2001 toert hij voornamelijk in Europa rond om lezingen te geven over post-digital aesthetics in sound art. Ook field recording is een item dat hij de laatste jaren aan de hand van zijn befaamde laptop-performances dieper uitspit. Al die tijd blijft hij geregeld artikels produceren voor tijdschriften als Computer Music Journal (MIT Press), Artbyte Magazine, Contemporary Music Review, Soundcultures, Junk Jet en Geometer. Hij is ook een van de medeoprichters van Microsound List, (www.microsound.org), een digitaal ontmoetingsforum voor muzikanten en komponisten. Sinds 2008 woont en werkt hij afwisselend in Italië en de VS. De eerste koncerthelft wordt ingevuld door selekties die we uit onze Call for Works maakten; voornamelijk audiovizueel materiaal dat artiesten ons vanuit alle hoeken van de wereld hebben opgestuurd. Na dit voorprogramma zien we Cascone aan het werk met een nieuwe performance die hij in real time met zijn laptop zal besturen.
<M&M> - 'Hyperpolyphony'donderdag 20 mei 2010 om 20uMuziek als een samenspel van onafhankelijke stemmen. Polyfonie, of het samenspel van verschillende instrumentale of vokale lijnen is een muzikaal fenomeen dat vaagweg zijn intrede deed rond het jaar 1000. Voordien was het gangbaar om van muziek te spreken zodra men een enkele onbegeleide stem, melodie of simpelweg een opeenvolging van een paar noten had die door een genus (toongeslacht) bij elkaar hoorden. Dat is natuurlijk allemaal gesneden koek voor wie enige notie van de muziekgeschiedenis heeft, maar het leuke aan meerstemmigheid was dat het mede verantwoordelijk was voor het ontstaan van het beroep komponist. En daar zijn we dankbaar voor; er was immers iemand nodig die de verantwoordelijkheid op zich nam om kontrole uit te oefenen over het gedrag van die stemmen. De ontwikkeling die polyfonie in de eeuwen daarop zou kennen, is op zijn minst indrukwekkend te noemen: van het primitieve parallelwerk in de Ars Antiqua en Ars Nova over Bachkontrapunt, kanon, fuga, ricercar tot en met erwtensoep genre Wagner, Strauss, Mahler en Reger. Er werd gradueel informatie toegevoegd, strukturen werden komplekser en dichter en funktionaliteit waziger.
 van links naar rechts: György Ligeti, Iannis Xenakis, Hans Roels In de twintigste eeuw krijgen we de mikropolyfonie van Iannis Xenakis en György Ligeti; een hermetisch dicht netwerk van tientallen stemmen waarin door middel van kleine interne mutaties een proces tot stand komt, en waarvan het eindresultaat eerder als een muzikaal Gestalt wordt waargenomen dan als een geheel van afzonderlijke stemmen. Er is dus veel materiaal om inspiratie uit te putten. Dit en nog veel meer wordt onder de loep genomen op deze Mei-editie, en we doen daarvoor een beroep op een oud-medewerker van Stichting Logos die indertijd zeer verfijnde, genuanceerde en gedetailleerde muziek komponeerde voor de automaten, nl. Hans Roels. Een van zijn bijdragen is een kollektieve jamsessie met Schotse volksmelodieëen, naar het koncept van John Cage's Scottish Circus. Hans studeerde piano bij Claude Coppens aan het konservatorium van Gent. Na zijn pianostudies volgde hij kompositielessen bij Jan Rispens en dr. Godfried-Willem Raes. Sinds hij in 1996 zijn studies beëindigde kreeg hij verschillende opdrachten van onder andere Champ d'Action, Stichting Logos, muziekteater Walpurgis, Spectra Ensemble en November Music. Zijn stukken werden vooral in België maar ook in Nederland, Duitsland, Spanje en Denemarken gespeeld. Na in 1999-2000 de voortgezette opleiding kompositie bij dr. Godfried-Willem Raes te hebben gevolgd, ging aan de slag bij Logos als koncertprogrammator en artistiek leider van de receptieve werking. In 2008 verliet hij zijn opdracht om zich toe leggen op het afwerken van een doktoraat in de kunsten aan de Associatie Universiteit Gent. Hans omschrijft zijn muziek als een soort 'onstabiel grensgebied' tussen muziek en geluid, orde en chaos. Voortdurend lijkt het of zijn muziek uit elkaar gaat vallen. Typische kenmerken zijn: het regelmatig gebruik van glissandi, het gelijktijdig vertragen en versnellen van tempi, geluidssterktes die voortdurend in beweging zijn, een voortdurend heen en weer balanceren tussen meerstemmigheid en (versierde) eenstemmigheid (heterofonie). Door deze technieken vloeien allerlei klassieke tegenstellingen (bijvoorbeeld tussen verschillende toonhoogtes, tussen melodie en harmonie) in elkaar over. Enkele grote namen uit de hedendaagse muziek weerklinken hierin door, zoals Luigi Nono, Giacinto Scelsi, György Ligeti, Salvatore Sciarrino, Alvin Lucier en John Cage. Ook de overige vaste medewerkers en performers zullen hun bijdrage leveren aan dit koncert, en dat zijn nog steeds Dominica Eyckmans, Barbara Buchowiec, Marian De Schryver, Moniek Darge, Yvan Vander Sanden, Sebastian Bradt, Xavier Verhelst, Zam Ébale en Kristof Lauwers. Artistieke leiding is in handen van Godfried-Willem Raes.
 Zwerm - We'll Ask The Questions Around Heredonderdag 27 mei 2010 2008 om 20uBaudelopark, 9000 GENT Programma: 
We'll ask the questions around here is een titel die de lading dekt: direkt, brutaal en kompromisloos. Hoewel afkomstig uit verschillende muzikale stromingen, drijft eenzelfde stuwende energie het programma van deze avond aan. Deze energie gaat vooraf -en voorbij- aan de gebruikelijke kaders van rock, alternatief of nieuw gekomponeerd waarmee de hedendaagse muziek nogal eens geplaagd wordt. Het elektrisch gitaar-kwartet Zwerm werd opgericht in 2007 en bestaat uit (vlnr) Johannes Westendorp, Toon Callier, Matthias Koole en Bruno Nelissen. Dit ensemble ontstond vanuit een gezamenlijke brede interesse voor nieuwe muziek, of het nu gekomponeerd, geïmproviseerd, experimenteel, 'high' of 'low culture' betreft. www.zwerm.be
 De elektrische gitaar is in de twintigste eeuw het instrument gebleken van low culture en underground music, maar pas sedert kort heeft het instrument ook in de gekomponeerde, 'serieuze' muziek zijn weg gevonden. Toch lijkt de kloof tussen beide werkterreinen nog altijd onnodig groot. Met Zwerm werd een professioneel ensemble gekreëerd dat in beide richtingen werkt om verbanden te leggen, tradities te plunderen of om gewoon te navigeren in de veelheid van stijlen, opvattingen en podia die de muziek van tegenwoordig kenmerkt. Voor deze gelegenheid krijgen de vaste leden de assitentie van Jeroen Stevens op drums en Cédric Dambrain aan de live electronics.
Komponist en elektronika-muzikant Cédric Dambrain studeerde elektroakoestische muziek aan de het konservatorium van Bergen. Later volgde hij kursussen spatialisatie, komputer-geassisteerde kompositie en realtime processing bij onder meer Tristan Murail en Magnus Lindberg. Dambrain schrijft voornamelijk muziek voor dansvoorstellingen en muziekteater, treedt op als soloperformer en werkt sinds 2005 nauw samen met Ictus. 
|
Kim Cascone is inmiddels uitgegroeid tot een echte veteraan in het domein van de elektronische muziek. Hij kreeg zijn training aan het Berklee College of Music in Boston (we spreken vroege jaren '70) en vervolgens bij Dana McCurdy aan de New School in New York City. In de jaren '80 verkaste hij naar San Francisco waar hij onder meer op filmsets aktief was als geluidstechnikus. In die tijd verzorgde hij trouwens als assistant music editor de soundtracks van David Lynch's films Twin Peaks en Wild At Heart.
Fred Frith (Heathfield (East Sussex), 1949) is een Engels multi-instrumentalist en komponist en wordt beschouwd als een van de belangrijkste musici in de hedendaagse experimentele muziek. Hij werd geboren in een zeer muzikale familie en begon op vijfjarige leeftijd viool te spelen. Later kwamen daar piano en gitaar bij. In 1968 ging hij naar Cambridge, waar hij Engelse literatuur studeerde.
Nick Didkovsky (1958) is een Amerikaans komponist-gitarist en oprichter van de groep Doctor Nerve. Hij studeerde kompositie bij Christian Wolff en elektronische muziek bij Gerald Shapiro. Vooral die laatste zou van grote invloed op zijn muzikale ontwikkeling zijn. Didkovsky komponeert met behulp van (soms deels door hem zelf geschreven) komputerprogramma's zoals Java Music Specification Language en Hierarchical Music Specification Language. 
René Lussier is een Canadees komponist, multi-instrumentalist en zanger en tevens een van de belangrijkere figuren in de Musique Actuelle-scene van Montréal. Hij begon zijn muzikale karrière in 1973 als lid van lokale progressieve rockgroepen, maar legde zich in de loop der jaren meer en meer toe op het maken van soundtracks voor ruim 35 films. In 1983 richtten Derome, Duchesne, Lepage en Lussier het onafhankelijke platenlabel Ambiances Magnétique op, dat zijn leden de mogelijkheid bood avant garde-muziek uit te brengen. Op dit label bracht Lussier zijn eerste soloplaat uit: Fin du Travail (version 1) uit 1983.
