Koncertberichten

<M&M> ensemble
woensdag 5 november 2003 om 20 uur

Tijdens de voorbije maand oktober was het <M&M> Ensemble zo druk in de weer met optredens op het festival In De Branding (Den Haag), de <Harma> presentator te Roubaix en het IPEM40-feest in Gent dat er geen "thuiskoncert" in Logos zelf plaatsvond. Dat wordt in november dubbel en dik goed gemaakt met een <M&M> koncert waarop de laatste nieuwigheden te horen zullen zijn.
Godfried-Willem Raes (laptop) voert samen met Moniek Darge (viool + stem) en Emilie de Vlam (dans) zijn recentste kompositie <Vivoges> uit. De viool, stem en beweging zorgen bij dit werk voor de drie inputs die via de komputer de muziekrobots doen spelen.

Ook Sebastian Bradt zorgt voor nieuws. Deze Gentse komponist is helemaal geen onbekende voor het <M&M> publiek. Hij maakte in het verleden verscheidene werken voor de Logos automaten o.a. (zeer recent) "T-Birth" voor <Tubi> waarin de kwaliteiten van dit automatisch kwarttoonklokkenspel zeer mooi tot uiting komen. Voor dit koncert kondigt Sebastian een nieuw werk aan. Wat de titel en de bezetting precies zullen zijn, weten we nu nog niet, maar dat het er komt, staat vast!
De muzikale samenwerking tussen Moniek Darge en Kristof Lauwers resulteert vaak in allerlei verrassingen en onvoorspelbare performances. Dat was in het muzikale stripverhaal "Machine Wall" en in "Robot Garden" reeds te horen en te zien. Deze keer komen ze op de proppen met een "HaPi" een interaktief spel tussen e-violin, <Harma>, <Piperolagt;, <Klung> en ...

Tenslotte wordt er een selektie uit de "12 Formen für Playerpiano" (1995) van Kiyoshi Furukawa gespeeld. Een deel van deze zeer korte en karakteristieke stukken werden reeds op vroegere <M&M> koncerten gespeeld. Deze keer zijn de ontbrekende delen aan de beurt. Kiyoshi Furukawa is een Japans komponist die momenteel in Duitsland verblijft en die gefascineerd is door multi-media kunst en komputermuziek.

Kristoffer Zegers - Florian Maier
(November Music)
maandag 17 november 2003 om 20 uur

Kristoffer Zegers "Electroshocks" (NL, B)
Muziek als de ultieme opkikker. Geen klassiek ensemble dat de heupen meer laat swingen, dan het saxofoonkwartet. Dat beseft ook de jonge Bredase komponist Kristoffer Zegers. November Music heeft Zegers gevraagd een nieuwe kompositie te schrijven voor twee saxofoonkwartetten en elektronika. Eerder baarde hij veel opzien met "Venlafaxine" voor saxofoonkwartet en elektronika, dat ook nu weer op het programma staat. Deze kleine "ode aan een antidepressivum" krijgt een volwaardige opvolger in "Electroshocks". Voor de uitvoering van dit nieuwe grote werk hebben het Utrechtse Koh-I-Noor saxofoonkwartet, en het Brusselse Sax-Appeal de handen ineengeslagen.

Koh-I-Noor (NL): Frido ter Beek, sopraansax Michiel van Dijk, altsax Sander Beumer, tenorsax Marc Scholten, baritonsax Sax-Appeal (B) Liesbet Berbé, sopraansax Ilse Collewaert, altsax Kristof Kerremans, tenorsax Björn Verschoore, baritonsax

Kristoffer Zegers

Kristoffer Zegers (°1973, Breda) studeerde kompositie aan het koninklijk konservatorium in Den Haag bij Gilius van Bergeijk, Jan Boerman, Clarence Barlow, Didrik Wagenaar en Martijn Padding. Naast kamermuziek is hij vooral geïntrigeerd door de klankmogelijkheden van elektronika ("De Wind" voor stem en elektronika, "Tod & Erklarung" voor tape, "Antimaterie" voor 4 trompetten en tape, "venlafaxine" voor 4 saxofoons en tape,...). Zijn muzikale taal wordt gekenmerkt door uiteenvallende klankprocessen, grote kontrasten en kontrapuntische passages. In 2003 won Zegers kompositiewedstrijden in Italië en de VS. Zijn werken waren o.a. te horen in teater Kikker (Utrecht), De Ijsbreker (Amsterdam), Den Bosch en Italië.

Florian Maier "Colours of Darkness" (NL, D, CZ, YU, TU, FIN)
Opnieuw in opdacht van November Music realiseert de jonge Duits-Nederlandse komponist Florian Maier zijn utopische muziekfantasie. Een grensoverschrijdende bezetting is het resultaat, waarin westerse instrumenten als drums, kontrabas, elektrische gitaar een monsterverbond aangaan met flamencogitaar, cimbalom en live elektronika. En denk hierbij niet aan één grote wereldmuzikale hutspot, want Maier drukt juist zijn eigen, onmiskenbare stempel op de muziek. Reisgids is een gloednieuwe tekst van de Amerikaanse dichter Andrew Hughes. Tekst en muziek vormen een magisch klankritueel, een hallucinerende trip met onbekende bestemming.

Claudia Copier (NL) zang Jan Rokita (CZ) cimbalom Arturo Ramon (NL) flamencogitaar Julija Hartig (YU) viool Murat Yücel (TU) elektrische gitaar Lassi Hiltunen (FIN) kontrabas Philip Paul Rissettio (D) drums

Florian Maier

Florian Maier (1973, Duitsland) schreef vooral voor Nederlandse Ensembles (Doelen Ensemble, Nieuw Ensemble, Domestica Rotterdam, Orkest De Volharding,...) opdrachtwerken. Zijn muziek wordt ook in verschillende andere Europese landen geregeld gespeeld. Momenteel heeft hij een nieuw projekt op stapel staan voor het Tanglewood Festival of Contemporary Music 2003. Florian Maier studeerde kompositie aan het konservatorium van Rotterdam bij Klaas de Vries, daarna volgde hij nog masterclasses bij o.a. George Crumb, Magnus Lindberg en Kaija Saariaho. Hij studeerde terzelfdertijd ook flamenco gitaar bij Paco Peña en de voorbije jaren was hij als flamenco-begeleider aktief in Spanje, Duitsland, Nederland en de VS. Eind augustus speelde Anne Faulborn bij Logos nog zijn "Groteske" voor klavecimbel en elektronics.

Horst Rickels
donderdag 27 november 2003 om 20 uur

Sinds de late jaren '70 bouwt Rickels installaties en instrumenten. In 1992 was hij hier in Logos te zien met zijn Mercurius Wagen, een instrument bestaande uit zes orgelpijpen die bespeeld worden door evenveel blaasbalgen. De drukverschillen zorgen voor prachtige klankfenomenen. De Boshermafrodiet was een "stemmingsdestabiliserende" installatie die hij 6 jaar later meebracht naar Logos en opnieuw speelden hierbij orgelpijpen (11 deze keer) de hoofdrol. De orgelpijpen draaiden langzaam ondersteboven waardoor de stemming in de war geraakte.
De lokatie van de installatie is bij Rickels vaak een integraal deel van het werk en moet er voor zorgen dat er een syntese ontstaat tussen klank en beeld. Zo komponeerde Rickels voor Brugge 2002 "ssst…listen!" voor twee met elkaar pratende kerktorens.
Voor het komend Logos koncert brengt Rickels alvast een snareninstallatie mee waarbij de stemming afhangt van de ruimte en een installatie met sirenes waarbij die sirenes een danspasje gaan wagen (!). Benieuwd wat dat zal geven.
Natuurlijk zijn er ook orgelpijpen. "Solitude" is een enkele orgelpijp die met dubbele blaasbalgen met 2 voeten wordt aangedreven. De stemming en de boventonen van de pijp worden door de variabele druk met de voeten en verschillende posities van de handen voor een open of gesloten pijp, kontinu gedestabiliseerd.

Horst Rickels installatie foto: Jan Sprij

Horst Rickels is komponist en audio-artist.Hij studeerde aanvankelijk pianobouw bij Grotrian-Steinweg, Braunschweig en werkte in die funktie bij Bechstein. Hij studeerde vervolgens muziekpedagogiek en dwarsfluit aan de Musikakademie in Kassel, elekronische kompositie aan het Koninklijk konservatorium in Den Haag en hoofdvak muziekteorie aan het Brabants konservatorium in Tilburg. Nu is hij als docent verbonden aan het Koninklijk konservatorium van Den Haag en aan de Design Academy Eindhoven. Verder is hij gastprofessor aan de Erasmus-Hogeschool/Rits in Brussel en aan de Internationale Akademie für Neue Musik in Schwaz (A).
In Europa was Rickels te zien en te horen op o.a. Donaueschinger Musiktage, Warschauer Herbst, Haags Gemeentemuseum en in het Stedelijk Museum-Amsterdam; in de Verenigde Staten op o.a. New Music America en in Roulette. Zijn klankinstallatie "Castor en Pollux" kreeg een vaste plaats in het Muziekcentrum van Eindhoven. Horst Rickels was lid van verschillende komponerende en improviserende ensembles, zoals het saxofoonkwartet.
"De 4 Winden", "Der Junge Hund","Het Maciunas Ensemble" en in een trio met Greetje Bijma en Luc Houtkamp. Verschillende mixed-media performances kwamen tot stand in samenwerking met de beeldend kunstenares Elvira Wersche.

Horst Rickels installatie foto: Jan Sprij