Kursus Experimentele Muziek: Boekdeel 9: Literatuur en Aktualiteit

Hogeschool Gent : Departement Muziek & Drama

Was lange tijd docent experimentele film en multi-media aan de Boston Museum School. Zijn eigen opleiding is te zoeken in de richting van de experimentele film, wat het ambachtelijke dat veel van zijn werk tekent kan verklaren. Sinds 1995 trok hij naar de Universiteit van Arizona, waar hij nu multi-media doceert.

Richard Lermans werk getuigt van een ongekompliceerde en speelse omgang met bepaalde mogelijkheden van de techniek, dit zowel op vizueel als op auditief vlak.

Een van zijn 'stijlkenmerken' is het tot mikrofoon maken van talloze alledaagse objekten: amplified spider web, amplified dollar bill , ...

Bijzonder leuk is zijn stuk voor Apple-computer, printer en schommelstoel (rocking chair), waarbij de printer op de schommelstoel zit, en door de komputer aan het schommelen wordt gebracht.

Zijn 'Travelon Gamelan' , doet beroep op publieksparticipatie, en maakt gebruik van fietsen voorzien van kontaktmikrofoons waarmee het geluid van de aangetokkelde spaken wordt versterkt. Elke fiets wordt daartoe voorzien van een eigen versterkertje en hoornluidspreker.

Andere werken zijn in hoge mate theatraal en hebben een politieke of althans, maatschappijkritische, lading: 'Accident at Three Miles Island' , 'Human Interface Fast Force' .

Sedert het eind van de jaren '80 is er een zekere stagnering in zijn werk, dat zich lijkt te koncentreren op het gebruik van via piezo-kontaktmikrofoons versterkte geluiden die ontstaan als gevolg van uitzettings- en krimpverschijnselen in materialen (vooral dun metaal) wanneer deze plaatselijk worden blootgesteld aan de vlam van een miniatuur-propaanbrander.

Werkt en werkte o.m. samen met Mona Higuchi, Akikazu Nakamura e.a.

Jon Rose is eigenlijk in de eerste plaats improviserend muzikus. Violist nog wel. Hij komt voort uit de vrije improvisatie beweging die engeland kenmerkte tussen 1968 en 1975. In de zeventiger jaren emigreerde hij naar het Australische Dangar eiland in de buurt van Sydney. Hij wordt hier speciaal vermeld omdat hij op een erg ingrijpende wijze de mogelijkheden van zijn instrument door allerlei technische en ontechnische ingrepen en echte ombouwingen wist te verruimen. In zo'n mate dat sommige organisatoren -bvb. Paul Panhuysen van het Apollohuis- op de duur meer belangstelling hadden voor het vizueel voorkomen van zijn instrumentarium dat voor het instrumenteel karakter ervan, en tentoonstellingen gingen wijden aan zijn werk.

Mag gelden als de peetvader en pionier bij uitstek van de 'primitieve' technologie in de live-elektronische muziek. Zijn groep 'Gentle Fires' was reeds in de late zestiger jaren erg aktief op dit gebied. Zijn instrumentarium bestaat uitsluitend uit aan sonore mikroscopie onderworpen alledaagse en tot instrumenten geassembleerde vindmaterialen (veertjes, kammen, tomaatsnijders...). Een mooi voorbeeld zijn zijn 'Shozygs' (genoemd naar het feit dat de eerste ezemplaren werden gebouwd in dozen van dummy encyclopedien) en zijn 'Fingerboards': een klein plankje met een elektromagnetisch element ontleend aan een voorhistorische telefoon met daarover enkele veertjes gespannen.

Hij was de man die instond voor de realisatie van heel wat van Karlheinz Stockhausen's eerste komposities waaraan elektronika tepas kwam.

Filedate: 870421