Sailing the Seas of Down Below (1995)
Voor Hans Roels is de player-piano duidelijk een ander instrument dan de gewone piano. De eigenheid van de player-piano zit vooral in de grote polyfone mogelijkheden (een orkest met 88 instrumenten/toetsen), de komplexe ritmiek en de enorme snelheid. In "Sailing the Seas of Down Below" heeft Hans Roels deze kenmerken op de spits gedreven waardoor het stuk zeer 'pianistiek' aandoet: de uiterste mogelijkheden van de player-piano, en dus ook de van de piano zelf, worden uitgeprobeerd. Polyfonie tot 13 stemmen, vertragingen en versnellingen die met elkaar gecombineerd worden, loopjes die zo snel gaan dat ze door het menselijk oor als glissandi waargenomen worden,...
"Sailing the Seas of Down Below" bevat twee ogenschijnlijk tegengestelde elementen: een strakke melodie in een vast ritmisch patroon (typisch "machinaal")en door elkaar slingerende chromatische lijnen in een zeer vrije, improvisatorische ritmiek (typisch "menselijk"). Een machine als de player-piano is perfekt in staat om deze schijntegenstelling op te heffen. In het slotdeel worden de eerste seconden van het werk a.h.w. onder de microscoop gelegd en uitvergroot tot een langzaam dalende klankmassa.
Het stuk werd uitgevoerd in Logos tijdens het Festival voor Automatische muziek
(1995), in het Elzenhof (Brussel) en in het Gentse conservatorium tijdens de
Week van de Hedendaagse Muziek (1996), in het Pierement Museum te Utrecht (2000),
in het Muziekcentrum van Den Bosch (1999) , op het audio art Festival in Krakow
en het Chants Mechaniques Festival in Rijsel (2002)... Het stuk is ook te horen
op de cd "New Music for Player Piano" in de logos-serie Publiek Domein.
Klik hier voor een fragment.
Sailing the Seas of Down Below (1995)
Hans Roels considers the player piano as an instrument different from the regular piano. The player piano is unique in its potential to produce huge polyphony (an orchestra of 88 keys), complex rhythms and superhuman speed.
In Sailing the Seas of Down Below, Hans Roels exploits these possibilities to the extreme, which results in a very pianistic work: the limits of the player piano (and thus of the piano itself) are explored: thirteen-voice polyphony, combined decelerations and accelerations and fast keyboard runs that one hears as a glissando.
Sailing the Seas of Down Below consists out of two elements that seem contradictory at first: a tight melody in a steady rhythmic pattern (typically mechanical) and intertwining chromatic lines in a very free, improvisatory rhythm (typically human: with tempo changes and rubati). A machine such as the player piano is perfectly capable of solving this contradiction. In the final movement, the first few seconds of the piece are enlargement and presented as a slowly descending sound mass.
'Sailing the seas of down below' is recorded on the Logos Public Domain CD nr. 4.
Click here for an excerpt.
score available at the Logos Foundation